Ruben, een jongen van 7 jaar met vermoedens van autisme wordt aangemeld voor speltherapie. Hij heeft last van onrust en is vaak snel boos en gefrustreerd. In de spelkamer schiet hij van het ene naar het andere. Ik help hem met structureren en de focus houden. Ook moet ik vaak zijn spel vertragen en hem helpen om het overzicht te houden. Geleidelijk verdwijnen de klachten en is Ruben minder boos en gefrustreerd. Bij de laatste sessie wil hij iets voor me maken met de klei. En wat denk je? Het is een slak!!!