Het theoriedeel van de EMDR-opleiding is afgerond, nu start het praktijkdeel: EMDR onder supervisie. Kinderen die een ingrijpende nare gebeurtenis hebben meegemaakt en hierna met klachten te maken hebben zoals, angsten, nachtmerries, schrikreacties, herbeleving, paniekstoornissen, fobieën, slaapstoornissen etc., kunnen zeer effectief met deze methodiek behandeld worden in relatief weinig sessies.

Wouter, een jongen van 5 jaar wordt aangemeld wegens gedragsproblemen. Hij valt vaak buiten de boot als er speelafspraakjes gemaakt worden na school. De tweede keer dat ie komt gaat ie met een boos gezicht op de bank zitten. Hij wil niet spelen en ik moet niet zo naar hem kijken. “Je vindt het niet fijn dat ik naar je kijk. Waar wil je dat ik ga zitten?” vraag ik hem. Geen oordeel over zijn boze gezicht. Hij wijst me een plek aan de andere kant van de spelkamer en dan ook nog omgedraaid op mijn stoel. Wouter begint te knutselen. Naarmate de sessie vordert laat ie me meer toe en uiteindelijk  zitten we gezellig naast elkaar en laat hij trots zijn knutselwerkje zien. Het is een kat met een littekens. Het lijkt betekenisvol: Een jongen die getekend is door de reacties van anderen op zijn boze gedrag? Er volgen meerdere sessies waarin ik hem help om zijn zelfbeeld dat is opgebouwd uit negatieve feedback weer positief te maken. Steeds vaker kiest hij voor het winkelspel. In het begin komen er geen klanten, terwijl alles zo mooi uitgestald ligt! Spelenderwijs oefenen we samen hoe het is om klanten (vrienden) te werven. In het laatste winkelspel laat hij zien hoeveel hij gegroeid is: Hij pakt de telefoon en belt op naar anderen om zijn winkel (zichzelf) aan te prijzen. Na een aantal sessies merken de leerkrachten een positieve verandering op in zijn gedrag; hij is minder snel boos en kan zijn emoties beter reguleren.

K. heeft moeite met de sociale interactie. Hij wordt buitengesloten en voelt zich vaak eenzaam. Eigenlijk weet ie gewoon niet hoe dat gaat; vrienden maken of voor zichzelf opkomen. In de spelkamer kiest ie voor het bordspel Kariba. Het gaat zo: Alle dieren willen drinken bij de drinkplaats, maar willen ook de eerste zijn, ze jagen elkaar daarom weg. In het begin wordt het spel gespeeld zoals het hoort, maar gaandeweg ontstaat er een soort rollenspel met de kaartjes van de verschillende dieren. ‘ He jij ga eens even opzij, ik wil er ook bij!’ roept K. als ie het kaartje van de aap naast dat van de zebra zet. Dat zou K. in het echt niet durven te zeggen! In dit spel kan hij het op een veilige manier oefenen. En wanneer hij zijn kaartje met een stokstaartje bij een paar andere stokstaartjes zet, zegt ie vol zelfvertrouwen: ‘ Hallo, ik kom gezellig bij jullie staan’. Mooi hoe een gewoon spel ineens therapeutisch wordt! Als zijn moeder na afloop aan hem vraagt wat ie gedaan heeft, zegt hij vol trots en nieuwe verworvenheden; “Ik heb een spelletje gespeeld.”

Naast een contract met de Peelgemeenten (Helmond, Asten, Someren, Deurne, Laarbeek en Gemert-Bakel) heeft de praktijk  nu ook een contract met de Dommelvallei (Mierlo-Geldrop, Nuenen, Son&Breugel en Waalre).

Wanneer u in een van deze gemeenten woonachtig bent, volstaat een doorverwijzing van de huisarts (kinderarts of jeugdarts) en wordt de therapie volledig vergoed. Daarnaast is het mogelijk dat een beschikking voor de zorg wordt afgegeven door een opvoedondersteuner of jeugd- en gezinswerker vanuit de gemeente.

Mart, een jongen van 6 jaar wordt aangemeld vanwege depressieve klachten. In de eerste sessie kiest hij de boksbal waar hij zich op uitleeft. Ik zeg: ‘Het lijkt wel alsof je ergens aan denkt wat je boos maakt’. Dan vertelt hij over een jongen die hem vorig jaar dwars zat. In de daarop volgende sessies zet ie steeds  hetzelfde soort spelbeeld neer in het zand. Dieren vallen elkaar aan, maar er ligt ook steeds een man in het drijfzand. Mart zet alles zwijgend neer en wil er niet bij praten, alleen zo nu en dan een hum als ik iets benoem dat klopt.  Wat bedoelt hij toch met dit beeld? Als ik aangeef dat het wel erg is om in drijfzand vast te zitten, kijkt hij op en roept: ‘Dat is precies de bedoeling dat ie verdwijnt, want hij is veel te aardig!’ Dat is wat hij bedoelt! Hij wil voor zichzelf op kunnen komen, want wat hij heeft meegemaakt dat wil ie niet meer! Samen gaan we de volgende sessies op zoek naar oplossingen en in de laatste sessie geeft hij me een prachtig symbolisch cadeau. Mart tekent met zijn vinger een poppetje in het zand, zet er een kruis doorheen en zegt: ‘ Ik was eenzaam en nu niet meer.’ Wat een wijs en bijzonder kind!

Vandaag de eerste toekenning voor vergoeding vanuit de gemeente binnen! Dankzij het contract met de gemeente kan speltherapie Frances van de Ven nu ook vergoed worden vanuit de gemeente. Eindelijk erkenning!!

Judith wordt gepest op school.
Ze worstelt met haar houding in de klas; wat is de beste strategie? In een sessie kiest ze zelf voor het spel stratego, want dat spel kan ze goed. In dit spel oefent ze onbewust haar vaardigheden en ontdekt ze haar kwaliteiten. Hoe stel je je op? Ga je in de aanval of wacht je af? Wat levert het je op als je dat doet? Hoe ga je met dreiging om? Hoe schat je de tegenstander in? Welke signalen kun je oppikken door de handelingen van de tegenstander?
Ze geniet van het spel en wint. Een geweldige ervaring voor iemand die al zo vaak heeft verloren. De volgende sessie doen we het kwaliteitenspel en wat weet ze er ineens veel van zichzelf te benoemen! Haar zelfbeeld en zelfvertrouwen zijn duidelijk gegroeid.

De regenboog (door mijn vader gemaakt, bedankt pap!).
Soms vraag ik aan het kind om een wereld te bouwen in het zand, gewoon zoals het kind het wil. Of een fijne, veilige plek. Nu kunnen ze ook de regenboog gebruiken. Het symbool van de hoop. Mooi toch?

Een paar maanden geleden heeft er in het leven van Kai een ingrijpende gebeurtenis plaats gevonden. Zijn wereld is hierdoor flink veranderd. Zijn ouders melden hem aan vanwege zijn opstandige, fatalistische gedrag. In de spelkamer kan Kai zich ontspannen en hij geniet hij van de aandacht. Al snel wordt duidelijk dat hij helemaal vast zit in zijn emoties. Zijn angst en verdriet zijn voelbaar, maar erover praten wil hij niet: ‘Dan ga ik huilen en mannen huilen niet’. Al spelend laat Kai me toch zien wat hij bedoelt. Van het kinetisch zand bouwt hij spontaan een berg met daarop een toren. Dan steekt hij het klei-mesje in de berg. De gevoelspop krijgt een boos gezicht en een verdrietig gezicht in de buik. Hij zet de pop zonder iets te zeggen voor het kleimesje. ‘Dat wil je niet meer’, verwoord ik. Kai laat een heel klein knikje zien. Een paar dagen later belt zijn moeder. Kai heeft thuis gesproken over zijn gevoel; ‘mama, ik voel me verdrietig in mijn buik, maar ik laat een boos gezicht zien’. Er is een start gemaakt, Kai kan praten over zijn gevoel en beginnen met verwerken. Geweldig, die kracht van het spel!

Tom wordt aangemeld, omdat hij een negatief zelfbeeld en faalangst heeft (‘ik ben dom en nergens goed in’). Thuis uit zich dat in boosheid en schreeuwen. In de derde sessie speelt hij een rollenspel. Hij is de stoere, sterke, slimme ridder die de gemeneriken te lijf gaat. Tom zet een overtuigende rol neer en speelt met enorm veel energie. Intussen vertelt hij de therapeut hoe ze de rol van gemenerik moet invullen, zodat het spel precies zo verloopt als hij wil. Het heeft duidelijk veel betekenis voor Tom om nu de machtige te kunnen zijn. Zo kan hij in de spelkamer zijn kracht ontdekken en oefenen met nieuw gedrag. Na een zware strijd (‘kom op jongens we gaan die betweters te lijf!’) en een slim plan slaat Tom de gemenerik in de boeien. Hij slaakt een diepe zucht en zegt met een brede lach: ‘Dat voelde goed!’. Hij huppelt naar de wachtkamer waar zijn moeder op hem wacht.